ახლა, მეორე დღეს, „ლიჯგრი დოშდიშ“ ჰქვია. იმ დღეს ჩავალთ ჯგèრაგში. სასაფლაოებზე ტაბგებს დავდგამთ. მათ, მღვდელი აკურთხებს. იქ არაყს დავლევთ და მისაყოლებელს მივაყ
მერე სამშაბათს, მაცხუარ თახაშია. ოჯახიდან თითო კაცი მივდივართ და იქ საკლავს დავკლავთ. ამ ხარს ყველა ლატალელი ყიდულობს ერთად ერთი ოჯახიდან. ოჯახი ამისთვის გაიღებ
მერე, ოთხშაბათს, ჭაბგობ ჰქვია. უქმე გვაქვს „ჭაბიკç“ - ის სახელზე. იმ ღამეს ლოცვა გვჩვევია ლესკრით. ლესკარი ააქვთ გვემში და აღავლენენ იქ და ევედრებიან „დêლ ჭêბგ
03/ 04 ზურელêრე ცìშ 16/04
მერე, ხუთშაბათს, ზურალìრე ცìშ ჰქვია. ამ დღეს ქალები კიხçêრს -ხაჭაპურებს - აცხობენ და მათ მამაკაცებს არ დავანახებთ. სამ ლემზირს ზემოთ
პარასკევ დღეს კაიშობა ჰქვია. ის დღე უქმეა. მეწყერის საწინააღმდეგოდ. ლოცვას აღვავლენთ იმ ადგილას, სადაც ამისი (მეწყერის) გვეშინია. აქ აღავლენენ ლოცვას „კêÎშა თ
05/04 ქაშçათობ 18/04
მერე, „უფლიშის საფტინ“ - ია და იმართება „ქაშçìთობ“-ა. ორ კაცს, პარასკევ დღეს, გავაგზავნით ლენჯერის ქაშუეთში მათ დასაპატიჟებლად. შაბათს მა
მერე, კვირა დღეს არის „უფლიშ“. ამ დღეს მოლასკრენი ხარებს და ვერძებს კლავენ ლასკარში. ლასკარი 5-8 ოჯახისაგან შედგება, არის უფრო მეტი რაოდენობაც. „ლასკარი“ ძალიან
07/04 სიკçობ 20/04
მეორე დღეს ჰქვია „სიკობ“ იმ დღეს კაცები ერთ - ერთი ოჯახიდან გორაზე ავლენ, რომლის დახვნა - დამუშავება გვეკრძალება და ასეთად ყოველთვის ყან
ახლა, სამშაბათ დღეს, არის „გულის სამშაბათი“. სალოცავად „გულ“-ში მიდიან ის კაცები, ვისაც ევალებათ იქ ლოცვა. ზოგს იქ მიყავს ზვარაკიც. მიაქვთ ზედაშე და ხორბლის წმი