ძიების შედეგები
სულ ნაპოვნია 84 დოკუმენტი, რომელიც შექმნილია 1930 წელს.
-
-
ლითოდრი (გვ.4.)
მეშხე ფხუს მერე არის ლითოდრი. ყოველთვის ლითოდრი ხვდება შაბათს. ლითოდრის წინა დღეს, პარასკევ დღეს, მამაკაცები ერთად შეიკრიბებიან ხოლმე მიტოვებულ,
-
აღდგომა (თანაფ) (გვ.4.)
იქვე მოიყვანენ მღვდელს. მღვდელი რომ აკურთხებს ტაბლებს, კურთხევისთვის აძლევენ ყველს, ცხუნილს (საკურთხის ძირითად სარიტუალო პურს, ელარჯწასმულ ლავაშს),
-
გაზაფხულის გიორგობა (გვ.4.)
მაშინ სხვა ხალხმაც, დანარჩენებმაც მიანებს თავი. ათას ცხრაას ოცდაორ წლამდე ოჯახები, კომლები თავთავიანთ სახლებში აცხობდნენ სეფისკვერებს და შესაწირ
-
შუშხვამი-ბედობის დღესასწაული სვანეთში (გვ.2.)
შუშხვამის დღეს უქმე არ არის. საღამოს ყველა მოსახლიდან ერთი კაცი წავა ტყეში და მოჭრის არყის ხეს. მოჭრისას თუკი ნაფოტს თეთრი მხარე ექნება ზემოთ,
-
ზომხა-ახალი წლის დღესასწაული სვანეთში (გვ.4)
მაშინ ვმუშაობთ. ორ მთვარეზე არ ვმუშაობთ, სამზე ვმუშაობთ, ოთხ მთვარეზე და ხუთ მთვარეზე არ ვმუშაობთ, მერე ექვსიდან ცხრამდე ყოველთვის ვმუშაობთ;
-
შავი ფხუ. სიტყვების განმარტება (გვ.5.)
ხათაბალაა შენი საქმე! როდესაც ამა თუ იმ ოჯახში უწესოდ კამათი, წალაპარაკება და აყალ–მაყალია (ბურბუტობ!) მაშინ იტყვიან ხოლმე, რომ ეს სახლი მოლაყბეებს,
-
ლითოდრი (გვ.5.)
მიცვალებულის სახლეზე რასაც გაამზადებენ საკურთხს (საჭმელსაც და სამოსსაც), იმას ყველაფერს ჰქვია ნაჯგრუნი (საკურთხი). მიცვალებულის სახლეზე საკურთხს (
-
აღდგომა (თანაფ) (გვ.5.)
ახალი მიცვალებულის ოჯახი დაპატიჟებს ხოლმე მეზობლებს და ნათესავებს. მოიყვანს მღვდელს და დიაკონს. დაპატიჟებულები რომ მოგროვდებიან, მაშინ მღვდელი აკუ
-
გაზაფხულის გიორგობა (გვ.5.)
არაყს დალევენ იმ დღეს. მოგროვებული ფულის ნაწილის არაყში იხდიან, ნაწილს კი შეინახავენ და მერე, სოფელს თუკი რაიმესთვის დასჭირდა, იმ ფულს ხარჯავენ
-
ზომხა-ახალი წლის დღესასწაული სვანეთში (გვ.5)
მერე იმას ჯამში ჩადებენ, წყალს ჩაასხამენ და დააბრუნებენ (შეაცურებენ) სიღრმეში. მერე დაასხამენ უკვე საბძელში (დარბაზჟი). მცხობელი დააცხობს ხულის სე
-
ლითოდრი (გვ.6.)
შინ თავთავიანთ სახლებში წავლენ. ლითოდრი დღეს „ცხენებს დააცხობენ“ ხოლმე. და ასე ცხენის მონახაზის მქონე პურებს ბავშვები ხელში დაიჭერენ და ცხენების
-
აღდგომა (თანაფ) (გვ.6.)
აღდგომის მერე ერთი კვირა რომ გავა, იმ კვირადღეს ჰქვია დიდი აღდგომა (ხოშა თანაფი). იმ დღეს გულბანები კლავენ გოცას. ნაახალწლევს პირველი რომელი ც
-
გაზაფხულის გიორგობა (გვ.6.)
ამ ქერის ნაწილს ხარში ცვლიან, ხარზე ჰყიდიან, ნაწილისგან კი არაყს გამოხდიან გიორგობის დღისთვის. გიორგობა დღეს ხარს შეიყვანენ ეკლესიის გალავანშ
-
აღდგომა (თანაფ) (გვ.7.)
ყველას, ყველას, ადამიანთა და სულდგმულთა მშვიდობიანობით გაგვახარე“. ამის მერე დაკლავენ. მოხარშვის მერე კიდევ შეალოცავენ სამყაროს შემოქმედს ფუსნაბუასდ
-
გაზაფხულის გიორგობა (გვ.7.)
ბადექონს მიიტანენ ერთ რომელიმე ოჯახში, მნიშვნელობა არ აქვს, თუ რომელ ოჯახში. ის ოჯახი ამ მრევლს, სალოცავად შეკრებილ ხალხს და იმ კაცებს, ვინც იმ
-
აღდგომა (თანაფ) (გვ.8.)
დიდ აღდგომას, ხოშა თანაფს ერთი გვარის წარმომადგენლები ერთად იკრიბებიან, აღდგომას ზეიმობენ. ამ აღდგომას რიგრიგობით აღნიშნავენ ყველა ოჯახში. აღდგომის
-
გაზაფხულის გიორგობა (გვ.8.)
იმ ოჯახში, რომელიც კუბდარებს უცხობს. იქ ხარის გულ–ღვიძლს დასერავენ, დაჭრიან და უწილადებენ იმ ოჯახის წევრებსაც, რომელმაც კუბდარები დაუცხო. ხორცის
-
აღდგომა (თანაფ) (გვ.9.)
დაფქვავს ხოლმე. ამ ფქვილს აღდგომის გვიზი (თანფა გვიზი) ეწოდება. და როცა ერთად არიან, მაშინ ამ გვიზისგან აცხობენ. ეს ოჯახები, ეს კომლები ორი–სამი
-
გაზაფხულის გიორგობა (გვ.9.)
ზარების ხმას რომ გაიგონებენ, მაშინ ბავშვები, ქალები და მამაკაცები – ყველანი შეიკრიბებიან ეკლესიის გალავანში. ხაჭაპურები და ისე პურები მიაქვთ