ტიპი: | ხელნაწერი | |
---|---|---|
დასახელება: | შობის დღესასწაული-ქრისდეეშ | |
დასახელება (ორიგ.): | ქრისდეეშ | |
ავტორისეული აღწერა: | მულახ–მუჟალი, ს. ჟაბეში 1946 წ. | |
შინაარსი: | შობის მეორე დღეს არის ქრისტეშობა. ქრისტეშობა დღეს გვჩვევია ასე: ქრისტეშობის დღესასწაულს რიგრიგობით, ჯერობით აღვნიშნავთ კომლიდან კომლზე, ყველა მოსახლესთან. (სვანურად აქ ულამაზესი წინადადებაა, ქართულად პირდაპირ ვერ ვთარგმნე! ქ. მ.) მოქრისტეშობე მოსახლე, (მოქრისდეეშ), ის ოჯახი, ვინც ამ რელიგიური დღესასწაულის მასპინძელია, ამ დღეს დაკლავს ხოლმე ან ორ ტახს, ანდა ტახს და ერთ ცხვარს მაინც. დაპატიჟებენ სოფელში მოსახლეთა რაოდენობის შესაბამისად იმდენს, რამდენიც ეყოლებოდათ მოწვეული, მაგრამ, როგორც წესი, თითოეული კომლიდან ორი კაცი მაინც აუცილებლად უნდა ყოფილიყო. (მოქრისდეეშ) მოქრისტეშობე მოსახლე, ანუ ქრისტეშობის მასპინძელი ოჯახი დილას საკლავებს დაკლავდა, მოხარშავდნენ ხორცს, დააცხობდნენ პურს ერთი ან ორი კვიიდოლის მოცულობით, არაყსაც ჩამოასხამდნენ 7–8 ლერქვაშის რაოდენობას (1 ლერქვაში უდრის 5 ჩარექას). სადილობის დროისთვის მთელი სოფელი შეიკრიბებოდა და ხორცს, არაყს და პურს – ყოველივეს აკურთხებდნენ მთელი სოფლის მიცვალებულების სახელზე. მერე უკვე ხალხი დაეწყობოდა, ყველანი დასხდებოდნენ ოჯახში, სახლში და იწყებოდა პურობა და მხიარულება. საღამოს ყველანი კარგი გუნება–განწყობით იშლებოდნენ. მღვდელს სუფრის კურთხევისთვის აძლევდნენ: ღორის ბეჭს, ერთ ბოთლ არაყს და 3 პურს. სოფელმა უკვე იცოდა ის, მომავალი წლისთვის ვინ იქნებოდა ქრისტეშობის მასპინძელი, დამხვდური ოჯახი და შესაბამისად, ეს ოჯახი აქედანვე უკვე იწყებდა მზადებას რელიგიური დღესასწაულის დასახვედრად. | |
დამატებითი ინფორმაცია: | ტექსტი სვანურიდან ქართულ ენაზე თარგმნა ქეთევან მარგიანმა | |
თემი: | მულახის თემი | |
სოფელი: | ჟაბეში | |
ტერიტორია: | ზემო სვანეთი | |
წელი: | 1946 | |
მასალა: | ქაღალდი, მელანი | |
ზომები: | 20სმ × 17სმ | |
მდგომარეობა: | დამაკმაყოფილებელი | |
დაზიანებები: | ||
თეგები: | კვიიდოლიკურთხებამიცვალებულიქრისტეშობა |
მსგავსი ტიპის დოკუმენტები, რომლებიც ასევე შექმნილია ამავე ადგილებში (მულახის თემი, ჟაბეში, ზემო სვანეთი)
არაყს დალევენ იმ დღეს. მოგროვებული ფულის ნაწილის არაყში იხდიან, ნაწილს კ...
ახლა მეორე დღეს არის ზომხა. დილით ახალგათენებულზე სამი მეეკვლე; ერთი ...
ხორცის აღაპი გვჩვევია ორი კვირა. აღაპების კვირეულში ყველა ოჯახს, ყვე...
ხარისას შეალოცავენ, შესწირავენ. იმ დღეს საკლავს არ კლავენ. მუშაობა არ შე...
გაზაფხულის გიორგობა ყოველთვის ოცდასამ აპრილსაა. იმ დღეს, ზეგნეშელები, ბოგ...
აღდგომის მეორე დღეს არის მიცვალებულთა დღე – კურთხევის ორშაბათი. იმ დღეს ...
თეთრი ფხუ არის ხორცის აღაბის მერე ორშაბათს, ლოცვა სრულდება დიდი ღმერთი...
08/09 ლამარია ლიფთგìლ 21/09 მარიამობის მერე, 8 სექტემბერს ლამარიას შობაა. იმ დღ...
იმ დღეს ცარიელი ლემზირებით ლოცვა გვჩვევია. ხორბლის პურს შეალოცავენ მაცხოვარ...
ახლა, მეორე დღეს, „ლიჯგრი დოშდიშ“ ჰქვია. იმ დღეს ჩავალთ ჯგèრაგში. სასაფლაოებზე ...
გუნუაანთ ჩამეგიანთა ერთ–ერთი წინაპარი (ხოშა) დაჭერილი ყოფილა კა...
ლიჯგრი საფტინს არის მიცვალებულთა ხსენება. ლიფანეა ხორცით, პურით და არაყით. ძველა...
სხვა ტიპის დოკუმენტები, რომლებიც ასევე შექმნილია ამავე ადგილებში (მულახის თემი, ჟაბეში, ზემო სვანეთი)
ერთ-ერთი ეპიზოდი აღბალაღრალის დღესასწაულის რიტუალიდან...
კერა...
მამაკაცების მიერ გარდაცვლილის დატირების მეორე მომენტი ...
შრომის იარაღები საფარცხავი, ნაჯახი, ბარი, წერაქვი ...
სამეურნეო იარაღი თოხი...
ფოტოზე გამოსახულია არყის ხისგან საქალებო ჩირაღდნების -ლამპრების გამოთლა მიცვალებ...
ლიმერიეს დღეს ახალი გარდაცვლილებისთვის საკურთხის გარდა იციან სამოსის მიძღვნაც, რ...
ფოტოზე მოცემულია მესტიის თემი. სოფელი ლაღამი ...
მიცვალებულის მოსახსენებელი დღე ლაგუან, გარდაცვლილის შემოსილი და იარაღასხმული მამ...
ფოტოზე მოჩანს მაჩუბის ბაგის ორნამენტირებული ტიხარი...
მაგიდა გარდაცვლილის თავთან; გარდაცვლილის საყვარელი საყოფაცხოვრებო ნივთებით და ...