| ტიპი: | ხელნაწერი | |
|---|---|---|
| დასახელება: | შობის დღესასწაული-ქრისდეეშ | |
| დასახელება (ორიგ.): | ქრისდეეშ | |
| ავტორისეული აღწერა: | მულახ–მუჟალი, ს. ჟაბეში 1946 წ. | |
| შინაარსი: | შობის მეორე დღეს არის ქრისტეშობა. ქრისტეშობა დღეს გვჩვევია ასე: ქრისტეშობის დღესასწაულს რიგრიგობით, ჯერობით აღვნიშნავთ კომლიდან კომლზე, ყველა მოსახლესთან. (სვანურად აქ ულამაზესი წინადადებაა, ქართულად პირდაპირ ვერ ვთარგმნე! ქ. მ.) მოქრისტეშობე მოსახლე, (მოქრისდეეშ), ის ოჯახი, ვინც ამ რელიგიური დღესასწაულის მასპინძელია, ამ დღეს დაკლავს ხოლმე ან ორ ტახს, ანდა ტახს და ერთ ცხვარს მაინც. დაპატიჟებენ სოფელში მოსახლეთა რაოდენობის შესაბამისად იმდენს, რამდენიც ეყოლებოდათ მოწვეული, მაგრამ, როგორც წესი, თითოეული კომლიდან ორი კაცი მაინც აუცილებლად უნდა ყოფილიყო. (მოქრისდეეშ) მოქრისტეშობე მოსახლე, ანუ ქრისტეშობის მასპინძელი ოჯახი დილას საკლავებს დაკლავდა, მოხარშავდნენ ხორცს, დააცხობდნენ პურს ერთი ან ორი კვიიდოლის მოცულობით, არაყსაც ჩამოასხამდნენ 7–8 ლერქვაშის რაოდენობას (1 ლერქვაში უდრის 5 ჩარექას). სადილობის დროისთვის მთელი სოფელი შეიკრიბებოდა და ხორცს, არაყს და პურს – ყოველივეს აკურთხებდნენ მთელი სოფლის მიცვალებულების სახელზე. მერე უკვე ხალხი დაეწყობოდა, ყველანი დასხდებოდნენ ოჯახში, სახლში და იწყებოდა პურობა და მხიარულება. საღამოს ყველანი კარგი გუნება–განწყობით იშლებოდნენ. მღვდელს სუფრის კურთხევისთვის აძლევდნენ: ღორის ბეჭს, ერთ ბოთლ არაყს და 3 პურს. სოფელმა უკვე იცოდა ის, მომავალი წლისთვის ვინ იქნებოდა ქრისტეშობის მასპინძელი, დამხვდური ოჯახი და შესაბამისად, ეს ოჯახი აქედანვე უკვე იწყებდა მზადებას რელიგიური დღესასწაულის დასახვედრად. | |
| დამატებითი ინფორმაცია: | ტექსტი სვანურიდან ქართულ ენაზე თარგმნა ქეთევან მარგიანმა | |
| თემი: | მულახის თემი | |
| სოფელი: | ჟაბეში | |
| ტერიტორია: | ზემო სვანეთი | |
| წელი: | 1946 | |
| მასალა: | ქაღალდი, მელანი | |
| ზომები: | 20სმ × 17სმ | |
| მდგომარეობა: | დამაკმაყოფილებელი | |
| დაზიანებები: | ||
| თეგები: | კვიიდოლიკურთხებამიცვალებულიქრისტეშობა | |
მსგავსი ტიპის დოკუმენტები, რომლებიც ასევე შექმნილია ამავე ადგილებში (მულახის თემი, ჟაბეში, ზემო სვანეთი)
იქ, იმ ფიჩქთან ხოფანეხ, ბავშვების სული ამ სკამტაბლასთან მოიხსენებენ. მერე ...
ამის მერე, ოთხშაბათს, არის ისგ ლილჩìლ (დიდმარხვის შუა პერიოდი) და ამ დღეს იციან ...
ხატი – სახე ცხოუელი – ცოცხალი ...
ღუეშე ლიმერიე მარიამობის შემდეგი კვირაა, რომლის დროსაც კარგი მოსავლისთვის იწირე...
ჰჷლიშიერ - სინნოხსნაბის შემდეგ კვირას სამი დღის ( შაბათი, კვირა, ორშაბათი) აღნიშ...
ლიქვრეში ყოველთვის ხვდება შაბათს. მეისარაბის დღეობიდან ლიქვრეშიმდე ერთი კვი...
ჴეობ- მოდიოდა ლალხორის შემდეგ კვირას. მთელი სოფლით ხდიდნენ არაყს. ლესკარები აცხ...
მოცემულია ტარიჭაბუგვის // taritabűgv// tabgom-ის სახელით ცნობილი, აღდგომის შემდ...
ლემზირებს ვაცხობთ და შიგ ვურევთ ახალდაკლული საკლავის ბადექონს. ამა ჰქვი...
ღუეშე ლიმერიე მარიამობის შემდეგი კვირაა, რომლის დროსაც კარგი მოსავლისთვის იწირე...
# 16 შინ თავთავიანთ სახლებში წავლენ. ლითოდრი დღეს „ცხენებს დააცხობენ“ ხ...
კარგ ოთხშაბათს შეიძლება გახსნილება. აეს დღე არ არის უქმე. ...
სხვა ტიპის დოკუმენტები, რომლებიც ასევე შექმნილია ამავე ადგილებში (მულახის თემი, ჟაბეში, ზემო სვანეთი)
ხის მორისგან გამოთლილი წყლის ჭურჭელი ...
მიცვალებულის სულის მოსახსენებლად წლისთავზე (სურვილის მიხედვით) არაყის სმა ეზოში ...
დაკრძალვა იფარის თემში, სოფ. ნაკიფარში.ფოტოზე აღბეჭდილია სოფ. ნაკიფარის ეკლესია,...
ბეჩოს საავადმყოფოდან ეცერის თემის გარდაცვლილი მამაკაცის სულის გადაყვანის რიტუა...
ერთ-ერთი ეპიზოდი აღბალაღრალის დღესასწაულის რიტუალიდან...
ბეჩოს თემის ქალების სალოცავი ჯგერან, რომელშიც ინახება ნაყოფიერების (მომტანი) ქვე...
მარანი...
ფოტოზე მოცემულია ხიდი მდ. ენგურზე ...
ცეცხლის საჩხრეკი ორთითა ...
ყაუ - კერაზე ჩამოსაკიდი კავი ლაფთან - ხარის კუდისგან დამზადებული ბუხრის საწმენდ...
სამეურნეო იარაღები მარცვლეული კულტურების მოსავლის ასაღებად. კევრი და უღელი, ღვლე...
მართკუთხა ფორმის ქაღალდზე შავი ფანქრით ჩახატული ტაბლა ...