ტიპი: | ხელნაწერი | |
---|---|---|
დასახელება: | მეისარაბი (გვ.1.) | |
დასახელება (ორიგ.): | მეისარაბ | |
ავტორისეული აღწერა: | ||
შინაარსი: | მესარაბი ყოველთვის შაბათ დღეს ხვდება. წინა დღეს, პარასკევ საღამოს დაკლავენ ხოლმე უღლეშაის. უღლეშაი არის დიდი ტახი ან ბურცაკი (თომირ), არ შეიძლება იყოს ნეზვი ანუ დედა ღორი. იმ ღამეს უღლეშაის არ მოიხმარენ და არც შეალოცავენ. შაბათ დილას გათენებამდე შიგანს გაამზადებენ, შეალოცავენ (ღვიძლს) და გათენებამდე გააქრობენ, რაც მორჩებათ, იმას დაწვავენ. იმიტომ რომ სხვა გარე კაცმა რომ ნახოს ვინმემ, არ შეიძლება! თუკი ღორი არ არის უღლეშაი: ისე ჰყავს ოჯახს დაყენებული სააღაპე საკლავი, მაშინ დაკლავენ მეისარაბის დღეს და მიირთმევენ (შეჭმაენ) ხოლმე აღაპების კვირეულში. ზაგდარელებს ქალდანებს ყველას სჩვეოდათ უღლეშაი; თუმცა ეს არ იყო საყოველთაო ტრადიცია, მაგალითად, სახოაანთ ლევან ნავერიანისთვის. როცა სააღაპე საკლავად დაკლავენ ვერძს (გიცარს) ან თხას, მაშინ შეალოცავენ, შესწირავენ მეისარაბის დღეს მაცხოვარს (მაცხოვრის სახელობის ეკლესიას). უღლეშაი მართებთ ანუ ყოველწლიურად უღლეშაის შეწირვის ტრადიცია აქვთ მხოლოდ ძველ მოსახლეებს, ძველ ოჯახებს, ვისაც ძველებური სახლ–კარი უდგას. ახლებს კი უღლეშაი არ მართებთ, არ აქვთ უღლეშაის შეწირვის ვალდებულება. და ვისაც არა აქვთ ვალდებულება უღლეშაის შეწირვისა, ისინი შაბათ დღეს დაკლავენ ხოლმე ცხვარს, ან თხას, ან ხარს და შესწირავენ, შეალოცავენ ლამპრობის წმინდა გიორგის. | |
დამატებითი ინფორმაცია: | ტექსტი სვანურიდან ქართულ ენაზე | |
თემი: | მულახის თემი | |
სოფელი: | ||
ტერიტორია: | ზემო სვანეთი | |
წელი: | ||
მასალა: | ქაღალდი, მელანი | |
ზომები: | 20სმ × 17სმ | |
მდგომარეობა: | დამაკმაყოფილებელი | |
დაზიანებები: | ||
თეგები: | თომირმეისარაბიუღლეშაი გიცარს |
მსგავსი ტიპის დოკუმენტები, რომლებიც ასევე შექმნილია ამავე ადგილებში (მულახის თემი, ზემო სვანეთი)
ახალი წლის ღამეს გვჩვევია ხულის მოტანა სახლში სარკმელების და ფანჯრების ...
02/04 ჭêბგობ 15/04 მერე, ოთხშაბათს, ჭაბგობ ჰქვია. უქმე გვაქვს „ჭაბიკç“ - ის სა...
ამ ქერის ნაწილს ხარში ცვლიან, ხარზე ჰყიდიან, ნაწილისგან კი არაყს გამ...
პეტრეპევლობის მერე 15 დღე უკლია კვირიკობამდე. იმ დღეს ყველა ოჯახი, ვისაც თხები ჰ...
25/01 ლიჰეçცìრი 07/02 შაბათს ლიჰევწარი ჰქვია. მენენი ჩამოყრის თივას სათივიდან...
მუჰობ- ანღლაბის შემდგომ პირველი კვირა. აღწერილია ამ დღეს შესასრულებელი წეს-ჩვეუ...
მერე ხუთშაბათს ლიმქèლდია და ყველა იქ მიდის ლახუშდში სალადბაშოდ - ოჯახიდან თითო ქ...
05/02 ყçილიერე ჯèმêშ 18/02 ყველიერის ოთხშაბათს უწენალებით ლოცვა იციან, გçიზიშია...
მეისარაბის მეორე დღეს ჰქვია ლიმპარი. ლამპარს ვანთებთ ყველა მამაკაცი და მიგვაქვს ...
ცუდი ოთხსაბათი არის ასეთივე, როგორც ცუდი პარასკევი. იმ დღეს არ შეიძლება ს...
ახლა, სამშაბათ დღეს, არის „გულის სამშაბათი“. სალოცავად „გულ“-ში მიდიან ის კაცები...
იმ დღეს ცარიელა სეფისკვერებს (კუახ ლემზირებს) ვაცხობთ სახნავ–სათესი იარა...
სხვა ტიპის დოკუმენტები, რომლებიც ასევე შექმნილია ამავე ადგილებში (მულახის თემი, ზემო სვანეთი)
ფოტოზე მოცემულია ხიდი მდ. ენგურზე ...
მიცვალებულის სულის მოსახსენებლად წლისთავზე (სურვილის მიხედვით) არაყის სმა ეზოში ...
მარილის ქვასანაყი ...
ქელეხის სუფრა ლატალის თემში, ეზოში სატრაპეზოდ სხედან მამაკაცები, ქალები და ბავშვ...
მაგიდა გარდაცვლილის თავთან; გარდაცვლილის საყვარელი საყოფაცხოვრებო ნივთებით და ...
ხის მორისგან გამოთლილი წყლის ჭურჭელი ...
ხის ჯამი ...
მღვდელი წლისთავზე აკურთხებს გარდაცვლილი ქალისთვის მიძღვნილ სუფრას...
ფოტოზე მოცემულია ბეჩოს უღელტეხილი...
ოჯახების დიდების რიტუალით დავლა სულების წასვლის დღეს (ლიფანალის დასრულებისას)....
ნიჩაბი, ფოცხი, თოხი,ხორბლის სახვეტი ნიჩაბი, მცირე ზომის ხის ურო, ტყავის დასამუშა...