ტიპი: | ხელნაწერი | |
---|---|---|
დასახელება: | მეისარაბი (გვ.1.) | |
დასახელება (ორიგ.): | მეისარაბ | |
ავტორისეული აღწერა: | ||
შინაარსი: | მესარაბი ყოველთვის შაბათ დღეს ხვდება. წინა დღეს, პარასკევ საღამოს დაკლავენ ხოლმე უღლეშაის. უღლეშაი არის დიდი ტახი ან ბურცაკი (თომირ), არ შეიძლება იყოს ნეზვი ანუ დედა ღორი. იმ ღამეს უღლეშაის არ მოიხმარენ და არც შეალოცავენ. შაბათ დილას გათენებამდე შიგანს გაამზადებენ, შეალოცავენ (ღვიძლს) და გათენებამდე გააქრობენ, რაც მორჩებათ, იმას დაწვავენ. იმიტომ რომ სხვა გარე კაცმა რომ ნახოს ვინმემ, არ შეიძლება! თუკი ღორი არ არის უღლეშაი: ისე ჰყავს ოჯახს დაყენებული სააღაპე საკლავი, მაშინ დაკლავენ მეისარაბის დღეს და მიირთმევენ (შეჭმაენ) ხოლმე აღაპების კვირეულში. ზაგდარელებს ქალდანებს ყველას სჩვეოდათ უღლეშაი; თუმცა ეს არ იყო საყოველთაო ტრადიცია, მაგალითად, სახოაანთ ლევან ნავერიანისთვის. როცა სააღაპე საკლავად დაკლავენ ვერძს (გიცარს) ან თხას, მაშინ შეალოცავენ, შესწირავენ მეისარაბის დღეს მაცხოვარს (მაცხოვრის სახელობის ეკლესიას). უღლეშაი მართებთ ანუ ყოველწლიურად უღლეშაის შეწირვის ტრადიცია აქვთ მხოლოდ ძველ მოსახლეებს, ძველ ოჯახებს, ვისაც ძველებური სახლ–კარი უდგას. ახლებს კი უღლეშაი არ მართებთ, არ აქვთ უღლეშაის შეწირვის ვალდებულება. და ვისაც არა აქვთ ვალდებულება უღლეშაის შეწირვისა, ისინი შაბათ დღეს დაკლავენ ხოლმე ცხვარს, ან თხას, ან ხარს და შესწირავენ, შეალოცავენ ლამპრობის წმინდა გიორგის. | |
დამატებითი ინფორმაცია: | ტექსტი სვანურიდან ქართულ ენაზე | |
თემი: | მულახის თემი | |
სოფელი: | ||
ტერიტორია: | ზემო სვანეთი | |
წელი: | ||
მასალა: | ქაღალდი, მელანი | |
ზომები: | 20სმ × 17სმ | |
მდგომარეობა: | დამაკმაყოფილებელი | |
დაზიანებები: | ||
თეგები: | თომირმეისარაბიუღლეშაი გიცარს |
მსგავსი ტიპის დოკუმენტები, რომლებიც ასევე შექმნილია ამავე ადგილებში (მულახის თემი, ზემო სვანეთი)
მაშინ სხვა ხალხმაც, დანარჩენებმაც მიანებს თავი. ათას ცხრაას ოცდაორ წლამ...
ჰჷლიშიერ - სინნოხსნაბის შემდეგ კვირას სამი დღის ( შაბათი, კვირა, ორშაბათი) აღნიშ...
ლიფანაალი 06.01 განცხდაბ 19/01 ადგომის მერე მეორე დღეს განცხდაბ ჰქვია. საკლავ...
05/02 ყçილიერე ჯèმêშ 18/02 ყველიერის ოთხშაბათს უწენალებით ლოცვა იციან, გçიზიშია...
ქრისტეს შობასა და ზომხას შორის პერიოდს ჰქვია ÎêრნეÎსგა. ამ კვირაში უქმეა, მუშა...
დაფქვავს ხოლმე. ამ ფქვილს აღდგომის გვიზი (თანფა გვიზი) ეწოდება. და როცა ...
ლალხორის შაბათ დღეს სულები მიდიან ლახორში (საკრებულოში) და იქ მსჯელობე...
ლიბლაურე//ლიჩდუში „ლიბლაურე“ ყოველთვის ხვდება მაშინ როცა ხვნა გვაქვს დამთავრებ...
18/ 01 ჯêნგლობ 31/01 ამ ღამით კოჭლი სულები მოდიან სახლში და როგო...
ლალხორი ეწოდება ოქტომბრის პირველ კვირას. ამ დღეს ყველა ღმერთს ეწირებოდა ლემზირებ...
ახლა, კვირა დღეს, ღერთა ლამპრობია, მაგრამ ის ყოველთვის კვირა დღეს არ ხვდება. მი...
ქალები გააკეთებენ ლიფაანეს და მხოლოდ თვითონ მიირთმევენ ხოლმე. სარიტუალო კ...
სხვა ტიპის დოკუმენტები, რომლებიც ასევე შექმნილია ამავე ადგილებში (მულახის თემი, ზემო სვანეთი)
მართკუთხა ფორმის ქაღალდზე შავი ფანქრით ჩახატული ტაბლა ...
სამიწათმოქმედო იარაღები-გუთანი და გუთნის ნაწილები განმარტებებით ...
მიცვალებულის მოსახსენებელი დღე ლაგუან, გარდაცვლილის შემოსილი და იარაღასხმული მამ...
არყის ხისგან სამამაკაცო ლამპრების დამზადება მიცვალებულთა სულების მობრძანების დღ...
სამამაკაცო ლამპრების დაწვა საფლავზე ლამპრობაზე ...
მღვდელი წლისთავზე აკურთხებს გარდაცვლილი ქალისთვის მიძღვნილ სუფრას...
ფოტოზე აღბეჭდილია რაჟდენ ქალდანის კოშკიანი საცხოვრებელი სახლი, მულახის თემის სოფ...
ქალები, ბავშვები და მამაკაცები მულახის თემიდან...
ფოტოზე აღბეჭდილნი არიან მულახელები...
ფოტოზე მოცემულია ხიდი მდ. ენგურზე ...
სცენები აღბალაღრალის დღესასწაულიდან, საქმისაი ფალოსით, ნიღბით, ,,იარაღით" თავის ...