ძიების შედეგები
სულ ნაპოვნია 570 დოკუმენტი , სადაც გამოყენებულია ქაღალდი.
-
ყორლიკრალი-კარის გაღება (გვ.4.)
ქალები გააკეთებენ ლიფაანეს და მხოლოდ თვითონ მიირთმევენ ხოლმე. სარიტუალო კვერების გამოცხობისას მამაკაცებს და ბავშვებს გარეთ აგზავნიან: იმიტომ რომ ა
-
ჴეობ, ლუხორ (გვ.4)
ჴეობ- მოდიოდა ლალხორის შემდეგ კვირას. მთელი სოფლით ხდიდნენ არაყს. ლესკარები აცხობდნენ პურებს და სწირავდნენ საკლავს ჯგრაგის სალოცავთან. ამ პერიოდს ემთხვეოდა
-
ხრაბ, ლიგერგი (გვ.4)
კრაბ არის ლიგერგის წინადღე. სრულდება შესაწირავები დიდი ღმერთისთვის. მეორე დღეს ლიგერგია. ამ დღეს მონადირეების ასრუელბენ მსხვერპლშეწირვას. არაყს ქალები ხდიან. ც
-
ბერიკაობა-ყეენობა (აღბალაღრალი) (გვ.4.)
გუნუაანთ ჩამეგიანთა ერთ–ერთი წინაპარი (ხოშა) დაჭერილი ყოფილა კახეთში. არ უშვებდნენ თურმე. ეს დაჭერილი კაცი შეევედრა თურმე ღმერთს, ოღონდ
თეგები: აღბალაღრალიბერიკაობა ყეენობა -
ლამპრობა (გვ.4.)
19/01 20/01 21/01 ლიმპარი 01/02 02/02 03/02 მეისარაბის მეორე დღეს ჰქვია ლიმპარი. ლამპარს ვანთებთ ყველა მამაკაცი და მიგვაქვს ტაძარში ( ამ წელს მაცხვაარში
-
ლითოდრი (გვ.5.)
# 16 შინ თავთავიანთ სახლებში წავლენ. ლითოდრი დღეს „ცხენებს დააცხობენ“ ხოლმე. და ასე ცხენის მონახაზის მქონე პურებს ბავშვები ხელში დაიჭერენ და ცხე
-
-
შავი ფხუ. სიტყვების განმარტება (გვ.5.)
ხათაბალაა შენი საქმე! როდესაც ამა თუ იმ ოჯახში უწესოდ კამათი, წალაპარაკება და აყალ–მაყალია (ბურბუტობ!) მაშინ იტყვიან ხოლმე, რომ ეს სახლი მოლაყბეებს,
-
ლითოდრი (გვ.5.)
მიცვალებულის სახლეზე რასაც გაამზადებენ საკურთხს (საჭმელსაც და სამოსსაც), იმას ყველაფერს ჰქვია ნაჯგრუნი (საკურთხი). მიცვალებულის სახლეზე საკურთხს (
-
ლიფანაალი. სულების შემობრძანება
ლიფანაალი. მიცვალებულის კულტი. რწმენა-წარმოდგენები და სარიტუალი ქმედებები სვანეთში
-
აღდგომა (თანაფ) (გვ.5.)
ახალი მიცვალებულის ოჯახი დაპატიჟებს ხოლმე მეზობლებს და ნათესავებს. მოიყვანს მღვდელს და დიაკონს. დაპატიჟებულები რომ მოგროვდებიან, მაშინ მღვდელი აკუ
-
შეშხვამ (გვ.2. ლატალის თემი)
შეშხვამის დღეს ტახს დავკლავთ და დაკვლისას ვამბობთ; -„წელი, უკეთესი წლით შეგვიცვალე, დალო Îეშხვამისაო“ საღამოს ერთი კაცი გავალთ ტყეში და თხილის ტოტს - გუიზს მოვ
-
გაზაფხულის გიორგობა (გვ.5.)
არაყს დალევენ იმ დღეს. მოგროვებული ფულის ნაწილის არაყში იხდიან, ნაწილს კი შეინახავენ და მერე, სოფელს თუკი რაიმესთვის დასჭირდა, იმ ფულს ხარჯავენ
-
ზომხა-ახალი წლის დღესასწაული სვანეთში (გვ.5)
მერე იმას ჯამში ჩადებენ, წყალს ჩაასხამენ და დააბრუნებენ (შეაცურებენ) სიღრმეში. მერე დაასხამენ უკვე საბძელში (დარბაზჟი). მცხობელი დააცხობს ხულის სე
-
ზომხა-ახალი წლის დღესასწაული სვანეთში (გვ.5.)
ლალაშს (გობს) ჩამოიღებს და დადგამს ფიქალზე (ღუმელზე). მერე უკვე მეორედაც აუხნის ხელს ოჯახის წევრებს / ჩაუტარებს ხელის ახსნის (ლიშიაში) რიტუალს
-
ტარიჯმაშის დღესასწაული (გვ.5)
მოცემულია ტარიჭაბუგვის // taritabűgv// tabgom-ის სახელით ცნობილი, აღდგომის შემდეგ პირველ ოთხშაბათს შესასრულებელი წესები
-
ჰჷლიშიერი (გვ.5)
თოთობი -ჰჷლიშიერ-ის ორშაბათი, რომლის დროსაც სრულდება ქალების საიდუმლო ლოცვა, რომელზეც კაცების დასწრება იკრძალება. ამ დღეს თოთობისგან (ახლად ამოყვანილი ყველისგ
-
ჴეობ (გვ.3)
ჴეობ- მოდიოდა ლალხორის შემდეგ კვირას. მთელი სოფლით ხდიდნენ არაყს. ლესკარები აცხობდნენ პურებს და სწირავდნენ საკლავს ჯგრაგის სალოცავთან. ამ პერიოდს ემთხვეოდა
-
ლიქვრეში (გვ.5.)
ეს სოლომი არის გამძლეობის და ძალის მიმცემი და მიმნიჭებელი. ამ კათხას შესწირავენ, შეალოცავენ სოლომს და მერე ღველფს და ნაღვერდალს აურევენ ლალსებაზე, ფიჩ
თეგები: ლიქვრეში -
ბერიკაობა-ყეენობა (აღბალაღრალი) (გვ.5.)
გუნუაანთ ჩამეგიანთა ერთ–ერთი წინაპარი (ხოშა) დაჭერილი ყოფილა კახეთში. არ უშვებდნენ თურმე. ეს დაჭერილი კაცი შეევედრა თურმე ღმერთს, ოღონდა