ტიპი: | ხელნაწერი | |
---|---|---|
დასახელება: | ლიქვრეში (გვ.5.) | |
დასახელება (ორიგ.): | ლიქვრეში | |
ავტორისეული აღწერა: | ||
შინაარსი: | ეს სოლომი არის გამძლეობის და ძალის მიმცემი და მიმნიჭებელი. ამ კათხას შესწირავენ, შეალოცავენ სოლომს და მერე ღველფს და ნაღვერდალს აურევენ ლალსებაზე, ფიჩქის წინ და ყანწიდან გადაასხამენ ცოტაოდენ ჭაჭის. ამას ლურჯად მოეკიდება ხოლმე და ალებსაც მოლურჯოს აუშვებს. ამის მერე უკვე ამბობენ სადღეგრძელოებს, სამლოცველოებს, დასალოცებს და სვამენ. და ღველფს და ნაღვერდალს კი უწყვეტად (ვიწყუდ) უკიდია და ანთია. ეს სოლომის კათხა (სოლმის კათხა), ეს ყანწი ძალიან ცუდი დასალევია. თანაც, როგორც წესი, უნდა დაილიოს ერთი მოსმით, წყვეტის გარეშე, რაც ძალიან ძნელია, ამიტომ ყველა ვერ ბედავს ჭაჭის დალევას. თუკი კაცს საკუთარი თავის იმედი არ აქვს, მაშინ ის ამას ვერ ბედავს, ვერ ენდობა ყანწს. ქალები იშვიათად ასრულებენ ამ რიტუალს, იშვიათად ენდობიან ყანწს. ერთი წყება, ერთი რიგი რომ მორჩება ჭაჭის, მაშინ მეორე ენაცვლება და სვამენ ხოლმე იგივე წესების დაცვით და თანმიმდევრობით. ფიჩქზე, სამფეხა პატარა მაგიდაზე წასახემსებელი და მისატანებელი ყოველთვის ბლომად არის. რაც გირჩევნია ხორცი თუ ყველი... ამას დალევის მერე შეატანენ ხოლმე. სუფრის წევრები (ხალხი) უკვე საკმაოდ მთვრალები სხედან ტაბლებთან. ეს ტაბლები სავსეა ხორცით, ყველით, პურით, კუბდარით... მაგრამ ჭაჭის დალევისას ყველა უყურებს ჭაჭის დამლევს. უკვე როდესაც ჭაჭის დალევის რიგსა და ჯერს მოილევს ყველა, მერე უკვე იტყვიან ხოლმე წარმატება– მომატების სადღეგრძელოს და ასე მთავრდება სუფრა. იღებენ ტაბლებსაც და გვარიანად ნაქეიფარი და საკმაოდ შეზარხოშებული სუფრის წევრები ტკბილად იშლებიან და მიდიან | |
დამატებითი ინფორმაცია: | ტექსტი სვანურიდან ქართულ ენაზე ქეთევან მარგიანმა | |
თემი: | მულახის თემი | |
სოფელი: | ||
ტერიტორია: | ზემო სვანეთი | |
წელი: | ||
მასალა: | ქაღალდი, მელანი | |
ზომები: | 20სმ × 17სმ | |
მდგომარეობა: | დამაკმაყოფილებელი | |
დაზიანებები: | ||
თეგები: | ლიქვრეში |
მსგავსი ტიპის დოკუმენტები, რომლებიც ასევე შექმნილია ამავე ადგილებში (მულახის თემი, ზემო სვანეთი)
სახლისა და საგვარეულოს (საძმოს) მიცვალებულებს, ვისგანაც ჩვენ ოდნავადაც კი ი...
მერე, შაბათს ისევ ქაშუათობის შაბათი ჰქვია. იმ დღეს რამდენი სტუმარიც სოფელში მოგ...
მერე, კვირა დღეს ჰქვია ლიâდუში. ამ დღეს გირგვლიანები, სტეფლიანები და თამლიანები ...
სათითაოდ დაუყენებენ სამ სეფისკვერს (ტაფ ლემზირს). ამის გარდა აცხობენ ერთ...
ლიხვდიშის დღისთვის ქალები თარგლეზერის ქვაბში ხდიან არაყს. აცხობენ ყველიანებს და...
კვირა ღამეს „ თაში აღაბ“ ჰქვია. ამ დღეს, დილით, კუბდარებს და ხაჭაპურებს წაუდგამე...
შაბათს საღამოს სულები ლალხორში მიდიêნ. მაშინ სკამზე და ბანდარზე დასხდომა შეუძლია...
აღდგომის ხუთშაბათს დღისით ვაკეთებთ ხორბლის ფაფას. საღამოს ვიტრაპეზებთ. ტრაპეზ...
უფლიში ლიფხჟìლ გოცობის მერე, როცა დაგვიმთავრდება ლასკარის ხარჯი, ფქვილი და ხარი...
სავ ნამგომ ურულდ ჰიწნი გულბიშნი რობ ლზგა ლავგუსტ ნაროგ გნწშრ გვარმნი ჟი...
დღეს გობში (ლალშში „სათესურში“) ჩააწყობენ და ამაში აქვთ ასევე წერექვის...
ლალაშს (გობს) ჩამოიღებს და დადგამს ფიქალზე (ღუმელზე). მერე უკვე მეორე...
სხვა ტიპის დოკუმენტები, რომლებიც ასევე შექმნილია ამავე ადგილებში (მულახის თემი, ზემო სვანეთი)
მაგიდა გარდაცვლილის თავთან; გარდაცვლილის საყვარელი საყოფაცხოვრებო ნივთებით და ...
დაკრძალვა იფარის თემში, სოფ. ნაკიფარში.ფოტოზე აღბეჭდილია სოფ. ნაკიფარის ეკლესია,...
მამაკაცების მიერ გარდაცვლილის დატირების მეორე მომენტი ...
სახლების დიდებით შემოვლა გარდაცვლილ სულთა წასვლის დღეს (ლიფანალის დასრულებისას)...
სამეურნეო იარაღები მარცვლეული კულტურების მოსავლის ასაღებად. კევრი და უღელი, ღვლე...
ქელეხის სუფრა ლატალის თემში, ეზოში სატრაპეზოდ სხედან მამაკაცები, ქალები და ბავშვ...
სამეურნეო იარაღი თოხი...
ყველის საწური კალათა ...
ცეცხლის საჩხრეკი ორთითა ...
ეპიზოდი დღესასწაულიდან აღბა-ლაღრალი, საქმისაი ფალოსით და მისი ამალა...
გარდაცვლილის გამოსახულება წლისთავის სუფრასთან...