ტიპი: | ხელნაწერი | |
---|---|---|
დასახელება: | ზომხა-ახალი წლის ტრადიციები სვანეთში (გვ.1.) | |
დასახელება (ორიგ.): | ზომხა | |
ავტორისეული აღწერა: | ||
შინაარსი: | ახალი წლის ღამეს გვჩვევია ხულის მოტანა სახლში სარკმელების და ფანჯრების დახურვის შემდეგ, სარიტუალო პურების ცხობის პერიოდში. ხული ეს არის არყის ხის მოკლე ტოტი, ნაჭერი. სახლში შემოტანისას ხულზე ხელი აქვს მოკიდბული ორ ადამიანს: ერთს წინ, თავში, მეორეს კი – ბოლოში. ხულზე დასვამენ, წამოასკუპებენ ხოლმე ერთ ბიჭს. ხულს ზედ წამომჯდარ ბიჭთან ერთად სახლს სამჯერ ირგვლივ, შემოატარებენ მარჯვენა მიმართულებით. სახლში მყოფები და ხულის შემმომტანები ამ დროს ამბობენ: „ხიცი–ძუნუ ბამბღუ“, და ამ ფრაზებს იმეორებენ, ვიდრე სამჯერ კერიას ირგვლივ არ შემოუვლიან წრეზე, მიარჯვენა მხარის მიმართულებით. ამ დროს ბავშვს (ბიჭს) პწკენენ და (თიგრებსაც ) აძგერებენ ხოლმე. სამჯერ კერიის ირგვლივ შემოვლა რომ დასრულდება, ბიჭს დავსვამთ კერიასთან, ხულს ჩამოვიღებთ ხოლმე მხრებიდან და შევუნთებთ ხოლმე კერიის ქვეშ ან შუაცეცხლის გვერდზე დავდებთ. ხულის ჩამოღების მერე კერიის სიახლოვეს შემოგვყავს პატარა თეთრი ვერძი, რომელსაც მატყლს ვაწიწკნით; ამ მატყლს ვდებთ ხულზე, ზედ გადავუსვამთ ხოლმე ცომს (ცომუკას! კნინ. ფორმა). ავიღებთ დანას. და დანის წვერით ვჩხვლეტთ ცომზეც და მატყლზეც და თან გავიძახით: „ხარი, ხარი, ხარი“, „ძროხა, ძროხა,ძროხა“, „ცხვარი, ცხვარი, ცხვარი“, „თხა, თხა, თხა“, „ცხენი, ცხენი, ცხენი“... და ასე ჩამოთვლიან საქონელს და სულდგმულს ყველას. მოსავლის და ჭირნახულის ჩამოთვლა კი წესი არ არის. ამ სულდგმულს იმიტომ ჩამოთვლიან ამდენჯერ, რომ საქონლის სიმრავლე იცისო და ამიტომაც ამბობენ ბევრჯერ. ეს ხული უკვე სულ შენთებულია ხოლმე ცეცხლში ლიფანალის დამთავრებამდე. | |
დამატებითი ინფორმაცია: | ტექსტი სვანურიდან ქართულ ენაზე ქეთევან მარგიანმა | |
თემი: | მულახის თემი | |
სოფელი: | ჟამუში | |
ტერიტორია: | ზემო სვანეთი | |
წელი: | 1946 | |
მასალა: | ქაღალდი, მელანი | |
ზომები: | 20სმ × 17სმ | |
მდგომარეობა: | დამაკმაყოფილებელი | |
დაზიანებები: | ||
თეგები: | ზომხალოცვარიტუალისაქონელისემიპიტულდსეფისკვერიხიცი ძუნე ბამბღუხული |
მსგავსი ტიპის დოკუმენტები, რომლებიც ასევე შექმნილია ამავე ადგილებში (მულახის თემი, ჟამუში, ზემო სვანეთი)
კუდიანების, ჭინკების, სატანების კვირაში, ორშაბათ დღეს კარებში ეკლები უნდა ...
ლადბაშილი ჰქვია იმ სახლს, რომელშიც ქალები ნადბაშუნს აცხობენ და შეალოცავენ წ...
მერე ხუთშაბათს ლიმქèლდია და ყველა იქ მიდის ლახუშდში სალადბაშოდ - ოჯახიდან თითო ქ...
...
ამის მერე, ოთხშაბათს, არის ისგ ლილჩìლ (დიდმარხვის შუა პერიოდი) და ამ დღეს იციან ...
აიღებენ ხატს, ეკლესიას სამჯერ შემოუვლიან ირგვლივ, მღერიან, ასრულებენ საგა...
ლამპრობა – ლიმპარი არის მეისარაბის მეორე დღეს. ლამპრობა ტარდება ს...
ცვილის სანთლებს ამატებენ ბევრს და ასე ნელ–ნელა გააქვთ კარში გარე გასასვლე...
მარხვის მეხუთე კვირა არის აია. ეს დღეც უქმეა. ...
მერე, კვირა დღეს ჰქვია ლიâდუში. ამ დღეს გირგვლიანები, სტეფლიანები და თამლიანები ...
გუნუაანთ ჩამეგიანთა ერთ–ერთი წინაპარი (ხოშა) დაჭერილი ყოფილა კ...
ლიმერჭლურ როცა სათიბს ყველგან მოვთიბავთ, მაშინ „ლიმერჭლურეს“ ვიზამთ ვილოცებით „-...
სხვა ტიპის დოკუმენტები, რომლებიც ასევე შექმნილია ამავე ადგილებში (მულახის თემი, ჟამუში, ზემო სვანეთი)
ლიმერიეს დღეს ახალი გარდაცვლილებისთვის საკურთხის გარდა იციან სამოსის მიძღვნაც, რ...
ხის ჯამი ...
მღვდელი წლისთავზე აკურთხებს გარდაცვლილი ქალისთვის მიძღვნილ სუფრას...
ფოტოზე ხის ძველი წისქვილია აღბეჭდილი...
საკურთხი სუფრები საფლავებზე მარიამობა ( ლიმერიე) დღეს. ...
ფოტოზე აღბეჭდილია რაჟდენ ქალდანის კოშკიანი საცხოვრებელი სახლი, მულახის თემის სოფ...
გარდაცვლილის გამოსახულება წლისთავის სუფრასთან...
მამაკაცების მიერ გარდაცვლილის დატირების მეორე მომენტი ...
ხის მორისგან გამოთლილი წყლის ჭურჭელი ...
მაგიდა გარდაცვლილის თავთან; გარდაცვლილის საყვარელი საყოფაცხოვრებო ნივთებით და ...
გარდაცვლილთა სულების მიღება-გამასპინძლება "ლიფანალის" დღეებში...
ფოტოზე გამოსახულია არყის ხისგან საქალებო ჩირაღდნების -ლამპრების გამოთლა მიცვალებ...