| ტიპი: | ხელნაწერი | |
|---|---|---|
| დასახელება: | ზომხა-ახალი წლის ტრადიციები სვანეთში (გვ.1.) | |
| დასახელება (ორიგ.): | ზომხა | |
| ავტორისეული აღწერა: | ||
| შინაარსი: | ახალი წლის ღამეს გვჩვევია ხულის მოტანა სახლში სარკმელების და ფანჯრების დახურვის შემდეგ, სარიტუალო პურების ცხობის პერიოდში. ხული ეს არის არყის ხის მოკლე ტოტი, ნაჭერი. სახლში შემოტანისას ხულზე ხელი აქვს მოკიდბული ორ ადამიანს: ერთს წინ, თავში, მეორეს კი – ბოლოში. ხულზე დასვამენ, წამოასკუპებენ ხოლმე ერთ ბიჭს. ხულს ზედ წამომჯდარ ბიჭთან ერთად სახლს სამჯერ ირგვლივ, შემოატარებენ მარჯვენა მიმართულებით. სახლში მყოფები და ხულის შემმომტანები ამ დროს ამბობენ: „ხიცი–ძუნუ ბამბღუ“, და ამ ფრაზებს იმეორებენ, ვიდრე სამჯერ კერიას ირგვლივ არ შემოუვლიან წრეზე, მიარჯვენა მხარის მიმართულებით. ამ დროს ბავშვს (ბიჭს) პწკენენ და (თიგრებსაც ) აძგერებენ ხოლმე. სამჯერ კერიის ირგვლივ შემოვლა რომ დასრულდება, ბიჭს დავსვამთ კერიასთან, ხულს ჩამოვიღებთ ხოლმე მხრებიდან და შევუნთებთ ხოლმე კერიის ქვეშ ან შუაცეცხლის გვერდზე დავდებთ. ხულის ჩამოღების მერე კერიის სიახლოვეს შემოგვყავს პატარა თეთრი ვერძი, რომელსაც მატყლს ვაწიწკნით; ამ მატყლს ვდებთ ხულზე, ზედ გადავუსვამთ ხოლმე ცომს (ცომუკას! კნინ. ფორმა). ავიღებთ დანას. და დანის წვერით ვჩხვლეტთ ცომზეც და მატყლზეც და თან გავიძახით: „ხარი, ხარი, ხარი“, „ძროხა, ძროხა,ძროხა“, „ცხვარი, ცხვარი, ცხვარი“, „თხა, თხა, თხა“, „ცხენი, ცხენი, ცხენი“... და ასე ჩამოთვლიან საქონელს და სულდგმულს ყველას. მოსავლის და ჭირნახულის ჩამოთვლა კი წესი არ არის. ამ სულდგმულს იმიტომ ჩამოთვლიან ამდენჯერ, რომ საქონლის სიმრავლე იცისო და ამიტომაც ამბობენ ბევრჯერ. ეს ხული უკვე სულ შენთებულია ხოლმე ცეცხლში ლიფანალის დამთავრებამდე. | |
| დამატებითი ინფორმაცია: | ტექსტი სვანურიდან ქართულ ენაზე ქეთევან მარგიანმა | |
| თემი: | მულახის თემი | |
| სოფელი: | ჟამუში | |
| ტერიტორია: | ზემო სვანეთი | |
| წელი: | 1946 | |
| მასალა: | ქაღალდი, მელანი | |
| ზომები: | 20სმ × 17სმ | |
| მდგომარეობა: | დამაკმაყოფილებელი | |
| დაზიანებები: | ||
| თეგები: | ზომხალოცვარიტუალისაქონელისემიპიტულდსეფისკვერიხიცი ძუნე ბამბღუხული | |
მსგავსი ტიპის დოკუმენტები, რომლებიც ასევე შექმნილია ამავე ადგილებში (მულახის თემი, ჟამუში, ზემო სვანეთი)
07/04 სიკçობ 20/04 მეორე დღეს ჰქვია „სიკობ“ იმ დღეს კაცები ერთ - ერთი ოჯახიდან...
ლიფანალის პირველ დღეს ჰქვია ადგომ. ადგომ ყოველთვის არის იანვრის ხუთში. იმ დღეს ა...
# 16 შინ თავთავიანთ სახლებში წავლენ. ლითოდრი დღეს „ცხენებს დააცხობენ“ ხ...
მერე, კვირა დღეს ჰქვია ლიâდუში. ამ დღეს გირგვლიანები, სტეფლიანები და თამლიანები ...
შაბათს საღამოს სულები ლალხორში მიდიêნ. მაშინ სკამზე და ბანდარზე დასხდომა შეუძლია...
უკან ხარს ვინც მისდევს წკეპლით და ძახილით, ვედროთი წყალი მიაქვს ამას. ...
ცუდი ოთხსაბათი არის ასეთივე, როგორც ცუდი პარასკევი. იმ დღეს არ შეიძლება ს...
იქ, იმ ფიჩქთან ხოფანეხ, ბავშვების სული ამ სკამტაბლასთან მოიხსენებენ. მერე ...
გუნუაანთ ჩამეგიანთა ერთ–ერთი წინაპარი (ხოშა) დაჭერილი ყოფილა კ...
სრულდება ტაბლაობა (ჩუ იტბგალხ ) და ამის შემდგომ უკვე იწყებენ მხიარულებას დ...
ისგლინჩაალის მერე პირველ კვირადღეს აია (ა) ჰქვია. იმ დღისთვის ხორბლის ფქ...
ქრისტეს შობასა და ზომხას შორის პერიოდს ჰქვია ÎêრნეÎსგა. ამ კვირაში უქმეა, მუშა...
სხვა ტიპის დოკუმენტები, რომლებიც ასევე შექმნილია ამავე ადგილებში (მულახის თემი, ჟამუში, ზემო სვანეთი)
ქელეხის სუფრა ლატალის თემში, ეზოში სატრაპეზოდ სხედან მამაკაცები, ქალები და ბავშვ...
ფოტოზე გამოსახულია მონადირე ბათლომ ნავერიანი, იარაღით და მთაში სასიარულო ჯოხით ...
მაგიდა გარდაცვლილის თავთან; გარდაცვლილის საყვარელი საყოფაცხოვრებო ნივთებით და ...
ხის მორისგან გამოთლილი წყლის ჭურჭელი ...
მარიამობა მულახში...
ფოტოზე მოცემულია მულახის თემის ტერიტორია...
მიცვალებულის მოსახსენებელი დღე ლაგუან, გარდაცვლილის შემოსილი და იარაღასხმული მამ...
ქალების სალოცავი ჯგირან სოფ. ჟამუშში, მულახის საზოგადოება ...
ლიმერიეს დღეს მღვდლის მიერ არყის მიწაზე ლიბაცია და სასაფლაოზე მიტანილი სანოვაგის...
გარდაცვლილთა სულების მიღება-გამასპინძლება "ლიფანალის" დღეებში...
ბეჩოს თემის ქალების სალოცავი ჯგერან, რომელშიც ინახება ნაყოფიერების (მომტანი) ქვე...