ძიების შედეგები
სულ ნაპოვნია 91 დოკუმენტი იფარიდან.
-
ლითოდრი (გვ.2.)
მეშხე ფხუს მერე არის ლითოდრი. ყოველთვის ლითოდრი ხვდება შაბათს. ლითოდრის წინა დღეს, პარასკევ დღეს, მამაკაცები ერთად შეიკრიბებიან ხოლმე მიტოვებულ,
-
ყველიერის დღესასწაული ზემო სვანეთში (გვ.2.)
ყველიერის კვირა დღეს ჰქვია ყველის აღაბი (თაში აღაბ). იმ საღამოსთვის ძალიან კარგ ვახშამს ამზადებენ ხოლმე. დააცხობენ ხაჭაპურებს, გააკეთებენ ელ
-
შავი ფხუ (გვ.2.)
კოშკი რომელ მხარესაც წაიქცევა, იმ წელს იქაურობა კარგი მოსავლით, კარგი ჭირნახულით, კარგი წლით (ხოჩა ზაობ) გაიხარებს. ამის მერე გააჩაღ
-
ლითოდრი (გვ.2.)
მეშხე ფხუს მერე არის ლითოდრი. ყოველთვის ლითოდრი ხვდება შაბათს. ლითოდრის წინა დღეს, პარასკევ დღეს, მამაკაცები ერთად შეიკრიბებიან ხოლმე მიტოვებულ,
-
ლილააშუნე. თესვის დღეობა (გვ.2.)
გუთნის, თოხის, ლაჭაადირის, ხორბლის თავთავებისა, ქერის თავთავებისა, ცერცვის მარცვლებისა, ჩალის კონებისა, ბზისა, უღელდადგმული ხარებისა... როგორც კი ამ
-
ისგლილჩალ (გვ.2.)
ლილაშუნედან ისგლინჩალამდე არის ერთი კვირა და სამი დღე. ისგლინჩაალის დღეს ცერცვს მოხარშავენ და იმ ღამეს ცერცვიან პურებს აცხობენ. თითო სეფისკვერს ა
-
ბაია (გვ.2.)
აიას მერე მეორე კვირადღეს ბაია (ბა) ჰქვია. იმ დღისთვის ქალები ხორბლის მარცვალს გამოფქვავენ საფქვავში თესლის რიტუალისთვის. ბაია დღეს თესლს ხარშავენ
-
ჭინკების, ეშმაკების, კუდიანების კვირეული (ჰერიაა მიიშუ)
ბაიას მეორე დღესვე, ორშაბათ დღეს ჭინკების, ეშმაკების, კუდიანების კვირეული იწყება. ჭინკების კვირეული ხუთშაბათ საღამომდე გრძელდება. იმ კვირ
-
დიდი ხუთშაბათი (თანფა ცააშ) (გვ.2)
კერიიდან ნაცარს ამოიღებს ხოლმე და ერთ ადგილას შეინახავს კედელში ჩაშენებულ თაროში (სანაიში). სწორედ ამ ნაცარს მოაყრიან ხარებს მარჯვენა ბარძაყზე
-
აღდგომის კვირეული (თანფარელიდრე ) (გვ.2.)
აღდგომის შაბათ ღამისთვის საფქვავში (ლაშირაქა) ხორბლის მარცვალს დაფქვავენ. და აღდგომის შაბათ ღამეს აკეთებენ კორკოტს (თესლს). იმ ღამეს შებინდებისას
-
აღდგომა (თანაფ) (გვ.2.)
ამის მერე შედიან ეკლესიაში, მაშინ მღვდელი ამბობს: „ქრისდე აღსდგა!“ მრევლი ( ხალხი) პასუხობს: „ჭეშმარიტად აღსდგა“! ახალ გათენებულზე მღვდელი უკვე
-
მიცვალებულთა დღე; კურთხევის ორშაბათი (გვ.2)
აღდგომის მეორე დღეს არის მიცვალებულთა დღე – კურთხევის ორშაბათი. იმ დღეს ოჯახებს, ყველა მოსახლეს სასაფლაოებზე მიაქვთ საკურთხის ტაბლები. დაუძახებენ
-
გაზაფხულის გიორგობა (გვ.2.)
გიორგობა 1912 წ. ამ გიორგობას ათას ცხრაას თორმეტ წელს 1912 წ. ერთ დღეს მღვდელმა ეკლესიაში შეკრებილ მრევლს უთხრა: გიორგობა დღეს ხალხმა ერთ
-
ზუზადი (გვ.2.)
გიმუნდი ჰქვია არყის ხის კარგად დაფოთლილ ტოტს, რომელსაც რგოლის, დისკოს ფორმას აძლევდნენ.
-
ამაღლება (გვ.2.)
ერთ გიმუნდს ეკლესიის მინაშენთან, ლადბაშთან დადებს. ამ დიდ ჯოხს, ჭოკს (ლაყულას) დებენ (ლაბაბაზე) გასანიავებელზე. ბზესა და გასანიავებელს (ლებაბეს) შ
-
-
ლითოდრი (გვ.3.)
მეშხე ფხუს მერე არის ლითოდრი. ყოველთვის ლითოდრი ხვდება შაბათს. ლითოდრის წინა დღეს, პარასკევ დღეს, მამაკაცები ერთად შეიკრიბებიან ხოლმე მიტოვებულ,
-
ყველიერის დღესასწაული ზემო სვანეთში (გვ.3.)
იმ ღამეს ჯამჭურჭლეულს ყველაფერს გამოხარშავენ და გახეხავენ ქატოთი (გატშუ).
-
შავი ფხუ (გვ.3.)
„ასდა ქოსდა ლინჩალე... დიდმარხვა ( საფრთხილო! ლილჩაალ) მალე გასულიყოს, მალე დასრულებულიყოს“. შავი ფხუს ღამეს ხარშავენ ცერცვს და იმ ღამეს წყალს
-
ლითოდრი (გვ.3.)
მეშხე ფხუს მერე არის ლითოდრი. ყოველთვის ლითოდრი ხვდება შაბათს. ლითოდრის წინა დღეს, პარასკევ დღეს, მამაკაცები ერთად შეიკრიბებიან ხოლმე მიტოვებულ,