ძიების შედეგები
სულ ნაპოვნია 361 დოკუმენტი , სადაც გამოყენებულია ქაღალდი, მელანი.
-
შობის დღესასწაული სვანეთში-ქრისდეეშ
ქრისტეშობა დღეს გამთენიისას (გათენებამდე) ქალები აცხობენ კვანჭილებს, და ხაჭაპურებს და შეალოცავენ, შესწირავენ ლამარიას, ღვთისმშობელს მამაკაცის სვე–ბედის, გ
-
შუშხვამი-ბედობის დღესასწაული სვანეთში (გვ.2.)
დღეს გობში (ლალშში „სათესურში“) ჩააწყობენ და ამაში აქვთ ასევე წერექვის (თომის) კონა. სამეკვლეოების (ნაჭშხუნვარის) ცხობისას თუკი სახლში იქნება ვ
-
ზომხა-ახალი წლის დღესასწაული სვანეთში (გვ.2.)
უკან ხარს ვინც მისდევს წკეპლით და ძახილით, ვედროთი წყალი მიაქვს ამას. ხარს გაიყვანენ კალოზე, შუა ეზოში, სადაც გასანიავებელია (ლაბაბა), იქ გავ
-
ზუზადი (გვ.2.)
გიმუნდი ჰქვია არყის ხის კარგად დაფოთლილ ტოტს, რომელსაც რგოლის, დისკოს ფორმას აძლევდნენ.
-
ამაღლება (გვ.2.)
ერთ გიმუნდს ეკლესიის მინაშენთან, ლადბაშთან დადებს. ამ დიდ ჯოხს, ჭოკს (ლაყულას) დებენ (ლაბაბაზე) გასანიავებელზე. ბზესა და გასანიავებელს (ლებაბეს) შ
-
ტარიჯმაშის დღესასწაული (გვ.2)
მოცემულია ტარიჭაბუგვის // taritabűgv// tabgom-ის სახელით ცნობილი, აღდგომის შემდეგ პირველ ოთხშაბათს შესასრულებელი წესები.
-
ლიფანაალი-ადგომ (გვ.2.)
იქ, იმ ფიჩქთან ხოფანეხ, ბავშვების სული ამ სკამტაბლასთან მოიხსენებენ. მერე ერთი მამაკაცი ეკლესიაში, წმ. გიორგიში, ჯგრაგში წავა და მიცავლებულებს მოი
-
ნათლისღებაგანცხდაბ (გვ.2.)
მერე გამოვიდოდდა წყლის ნაპირთან. აქ სავსე კარდალაში ან ღობში მღვდელი აკურთხებდა წყალს და ჩააგდებდა შიგ ჯვარს. აქ ბევრი ხალხი იკრიბებოდა, იყრიდ
-
-
ხადობ (გვ.2)
აღწერილია ხადობის დღეს მუცლის სალოცავი რიტუალის ჩატარების წესები. ხადობის ლამარიასთვის მსხვერპლის შეწირვა მუცლის ტკივილის თვიდან ასაცილებლად.
-
ლიჰლომალი (გვ.2)
ცვილის სანთლებს ამატებენ ბევრს და ასე ნელ–ნელა გააქვთ კარში გარე გასასვლელისაკენ. ტაბლას დროდადრო დადგამენ ხოლმე გარე კარისკენ წაღებისას და ამ
-
სინნოხსნაბ (გვ.2)
სინნოხსნაბ - ხადობის შედეგი პირველი შაბათი, რომლიც მიცვალებულის სულის დღედ ითვლება. ამ დღეს სრულდება მსხვერპლშეწირვა ქრისტეს სახელზე, რათა მან მიცვალებულის ს
-
ჰჷლიშიერ (გვ.2)
ჰჷლიშიერ - სინნოხსნაბის შემდეგ კვირას სამი დღის ( შაბათი, კვირა, ორშაბათი) აღნიშვნა, რომლესაც ჰჷლიშიერ-ს ეძახიან. აღწერილია ქალების ჯგრანის სალოცავში საკლავის,
-
ყორლიკრალი-კარის გაღება (გვ.2.)
სათითაოდ დაუყენებენ სამ სეფისკვერს (ტაფ ლემზირს). ამის გარდა აცხობენ ერთ დიდ ხაჭაპურს, ამას ჰქვია „ღვენზილი“. „ღვენზილს“ დაუყენებენ ცხრა სეფისკვე
-
ჯგერვანის დღე (გვ.2)
ჯგერვანის დღის შემდეგ, მზე კარგავს თავის ძალას და ფერმკრთალდება. ამ დღეს, ვისაც ფეტვი აქვს დათესილი, ნათესებში მიაქვთ შესაწირი პურები და სწირავენ იანს ფეტვის კ
-
მეისარაბი (გვ.2.)
მესარაბი ყოველთვის შაბათ დღეს ხვდება. წინა დღეს, პარასკევ საღამოს დაკლავენ ხოლმე უღლეშაის. უღლეშაი არის დიდი ტახი ან ბურცაკი (თომირ), არ შეიძ
-
პარპოლაში (გვ2)
პარპოლაში დგება 29 ივნისს. ამ დღეს სოფელი საერთო ხარჯით ყიდულობს შესაწირავ საკლავს. ხარი ეწირება დიდ ღმერთს მოსავლისთვის; ცის ელს და ცის ორონგოროს ეწირება ვე
-
ლიგურკე. ახანახა (გვ2).
ლიგურკე - ყოველთვის 15 ივლისს მოდის. ამ დღეს ყველა ოჯახი საკუთარ სახლში შესაწირავს სწირავს ლაგურკე შალიანს ადამიანებისა და საქონლის ჯანმრთელობისთვის. ეწირება ც
-
ლამპრობა (გვ.2.)
გულს და სეფისკვერებს საყდარში, ეკლესიაში შესაწირად წაიღებს ის, ვინც ოჯახში არის უფროსი. მიაქვთ ასევე ზედაშე და შეალოცავენ წმ. გიორგის, რომ დაიფაროს ყ
-
ფერიცვალება (გვ.2)
ელობ (ელიაობა)- პერპოლაშიდან (პეტრე-პავლობიდან) სამი კვირის შემდეგ მოდის ელობ (ელიაობა). ამ დღეს სოფელი შესაწირავ ცხვარს ყიდულობს. საკლავს სეფისკვერებთან და