| ტიპი: | ხელნაწერი | |
|---|---|---|
| დასახელება: | ზომხა-ახალი წლის დღესასწაული სვანეთში (გვ.3) | |
| დასახელება (ორიგ.): | ზომხა | |
| ავტორისეული აღწერა: | მასალა ჩაწერილია მულახის თემის სოფელ ჭოლაში. მთხრობელი: ემზა გუჯეჯიანი 1930 წელი | |
| შინაარსი: | მეკვლე ჩამოჯდება სკამზე. აიღებს ფუსნ მუჟეღს მთავარ სარიტუალო პურს, და თომის (წერექვის) კონას და სახლში მყოფ ყველა ადამიანს ხელს ახსნის რიტუალს ჩაუტარებს (აშიაშიხ). ამის შემდგომ მეკვლეს დააპურებენ, არაყს დაალევინებენ, დაათრობენ და საჩუქარს აძლევენ. ახალი წლის დღეს დაიბედებენ (სიტყვასიტყვით „დაიმთვარევებენ“) (ჟიიდშდოლეხ) ბევრ საქმეს! აიღებს მეკვლე ფუსნ მუჟეღს, მთავარ სარიტუალო პურს და თომის (წერექვის) კონას და მარჯვენა მხრიდან შეხვდება ხარებს და მშრომელ კაცს: „კარგი ახალი წელიწადიმც გქონოდეთ, კარგი შრომისა და გარჯის დრო დაგიდგეთ“. მაშინ მშრომელს, ვინც ტყეში იქნება წამსვლელი, ოჯახიდან მისცემენ ფუსნ მუჟეღს მთავარ სარიტუალო პურს. თუკი შეძლებს ტყეში ჭამას, იქვე უნდა შეჭამოს; თუ ვერ შეძლო მთლიანად ჭამა, მაშინ დააბრუნებს ოჯახში, უკანვე წამოიღებს. წესია, რომ ფუსნ მუჟეღს მთავარ სარიტუალო პურს – მხოლოდ მამაკაცები ჭამენ. ქალისთვის ეს აკრძალულია, არ შეიძლება! ღვთისმშობლის, ლამარიას სეფისკვერს კი ქალები ჭამენ ახალი წლის დილას სამეკვლეოებთან (ნაჭშხუნვართან) ერთად. დაბედება ანუ ლიდშდული ახალი წლის მეორე დღეს ცალკე სრულდება: ქაჯმა არ ამიხსნასო ხელი, იმის შიშით სამუშაოდ ჯერ არ მივდივართ. ამის მერე, მხოლოდ მაშინ, როცა დაემთხვევა კარგი მთვარე, მაშინ ვიწყებთ მუშაობას. ნაახალწლევს, როგორც კი პირველი ახალი მთვარე იქნება, | |
| დამატებითი ინფორმაცია: | ტექსტი სვანურიდან ქართულ ენაზე თარგმნა ქეთევან მარგიანმა | |
| თემი: | მულახის თემი | |
| სოფელი: | ჭოლაში | |
| ტერიტორია: | ზემო სვანეთი | |
| წელი: | 1930 | |
| მასალა: | ქაღალდი, მელანი | |
| ზომები: | 20სმ × 17სმ | |
| მდგომარეობა: | დამაკმაყოფილებელი | |
| დაზიანებები: | ||
| თეგები: | აშიაშიზომხალალაშ ხულთალემზირლოცვა | |
მსგავსი ტიპის დოკუმენტები, რომლებიც ასევე შექმნილია ამავე ადგილებში (მულახის თემი, ჭოლაში, ზემო სვანეთი)
ყველა სათითაოდ მივა ტაბლებთან, ჭიქას აიღებენ ხელში და შეუნდობენ მიცვალე...
ცხრა მარტი უქმეა და მუშაობა არ შეიძლება ...
ყველიერის სამშაბათს გვჩვეოდა ლოცვა. ველოცებოდით ქუთაისის ღვთისმშობელს ...
25/01 ლიჰეçცìრი 07/02 შაბათს ლიჰევწარი ჰქვია. მენენი ჩამოყრის თივას სათივიდან...
იმ დღეს ცარიელი ლემზირებით ლოცვა გვჩვევია. ხორბლის პურს შეალოცავენ მაცხოვარ...
გუთნის, თოხის, ლაჭაადირის, ხორბლის თავთავებისა, ქერის თავთავებისა, ცერცვის ...
ახლა მეორე დღეს არის ზომხა. დილით ახალგათენებულზე სამი მეეკვლე; ერთი ...
ლამპრობა (ნამპრობ) ამ ღამეს გვჩვეოდა სეფისკვერების დაცხობა: კაცის სულადობ...
კარის გაღება (ყორლიკრალ) ყოველთვის ხვდება მაშინ, როცა ორი კვირა რჩება...
ჴეობ- მოდიოდა ლალხორის შემდეგ კვირას. მთელი სოფლით ხდიდნენ არაყს. ლესკარები აცხ...
ლიკლაურე როცა ოჯახი კალოობას მორჩება, ლიკლაურე ჰქვია. საკლავს დავკლავთ და შევავე...
მოცემულია ტარიჭაბუგვის // taritabűgv// tabgom-ის სახელით ცნობილი, აღდგომის შემდ...
სხვა ტიპის დოკუმენტები, რომლებიც ასევე შექმნილია ამავე ადგილებში (მულახის თემი, ჭოლაში, ზემო სვანეთი)
მულახელი ქალი სადღესასწაულო ჩაფრასტებიან სამოსში...
ფოტოზე მოცემულია ხიდი მდ. ენგურზე ...
ყველის საწური კალათა ...
ფოტოზე გამოსახულია ლატალის თემის სოფ. იენაშის მკვიდრის ბიაზრუკ წერედიანის დატირ...
ფოტოზე მოცემულია ბეჩოს უღელტეხილი...
ეპიზოდი დღესასწაულიდან აღბა-ლაღრალი, საქმისაი ფალოსით და მისი ამალა...
გარდაცვლილის სულის მოსახსენიებლად გარეთ გაშლილი სუფრები...
ფოტოზე აღბეჭდილია რაჟდენ ქალდანის კოშკიანი საცხოვრებელი სახლი, მულახის თემის სოფ...
სამეურნეო იარაღი თოხი...
წლისთავზე გარდაცვლილი ქალისთვის სუფრის კურთხევა მღვდლის მიერ...
აღბა-ლაღრალის დღესასწაული, საქმისაი ფალოსით და ჯოხით...
ლიმერიეს დღეს ახალი გარდაცვლილებისთვის საკურთხის გარდა იციან სამოსის მიძღვნაც, რ...