ძიების შედეგები
სულ ნაპოვნია 603 დოკუმენტი .
-
ისგლილჩალ (გვ.2.)
ლილაშუნედან ისგლინჩალამდე არის ერთი კვირა და სამი დღე. ისგლინჩაალის დღეს ცერცვს მოხარშავენ და იმ ღამეს ცერცვიან პურებს აცხობენ. თითო სეფისკვერს ა
-
ბაია (გვ.2.)
აიას მერე მეორე კვირადღეს ბაია (ბა) ჰქვია. იმ დღისთვის ქალები ხორბლის მარცვალს გამოფქვავენ საფქვავში თესლის რიტუალისთვის. ბაია დღეს თესლს ხარშავენ
-
ჭინკების, ეშმაკების, კუდიანების კვირეული (ჰერიაა მიიშუ)
ბაიას მეორე დღესვე, ორშაბათ დღეს ჭინკების, ეშმაკების, კუდიანების კვირეული იწყება. ჭინკების კვირეული ხუთშაბათ საღამომდე გრძელდება. იმ კვირ
-
დიდი ხუთშაბათი (თანფა ცააშ) (გვ.2)
კერიიდან ნაცარს ამოიღებს ხოლმე და ერთ ადგილას შეინახავს კედელში ჩაშენებულ თაროში (სანაიში). სწორედ ამ ნაცარს მოაყრიან ხარებს მარჯვენა ბარძაყზე
-
-
აღდგომის კვირეული (თანფარელიდრე ) (გვ.2.)
აღდგომის შაბათ ღამისთვის საფქვავში (ლაშირაქა) ხორბლის მარცვალს დაფქვავენ. და აღდგომის შაბათ ღამეს აკეთებენ კორკოტს (თესლს). იმ ღამეს შებინდებისას
-
აღდგომა (თანაფ) (გვ.2.)
ამის მერე შედიან ეკლესიაში, მაშინ მღვდელი ამბობს: „ქრისდე აღსდგა!“ მრევლი ( ხალხი) პასუხობს: „ჭეშმარიტად აღსდგა“! ახალ გათენებულზე მღვდელი უკვე
-
ბარბარობის დღესასწაული სვანეთში (გვ.2.)
ყველასთვის ნებადართული იყო. გზებზეც ბევრი არიგებდა სეფისკვერებს გობიდან (ლალაშხანქა). შეწირვა გვჩვეოდა ასე: „ბარბარე, ბარბარეს დიდებამც ამოგ
-
ქრისდეშ-ი
შობ - ის მეორე დღეს ქრისტეშია - ქრისტეს შობის დღე. ტაძარში მღვდელი წირავს. სახლში ლოცვაა. საკლავს დავკლავთ და ვილოცებით: -„ მრავალი დღევანდელი დღე, მრავალ კარგ
-
ბარბარობის დღესასწაული სვანეთში (გვ.2.)
ბარბარობის ღამეს ქალები პირველად დააცხობენ ცარიელ პურებს. ივახშმებენ, დაპურდებიან. ნავახშმევს ბავშვი გავა და გომურის სარკმლიდან (ლანგულიდან) შემოსძ
-
მიცვალებულთა დღე; კურთხევის ორშაბათი (გვ.2)
აღდგომის მეორე დღეს არის მიცვალებულთა დღე – კურთხევის ორშაბათი. იმ დღეს ოჯახებს, ყველა მოსახლეს სასაფლაოებზე მიაქვთ საკურთხის ტაბლები. დაუძახებენ
-
შობის დღესასწაული სვანეთში. შობა – ფაფის მოყვარული, შუ
ქრისტეშობის წინა ღამეს ჩვენ ვეძახით შობას. ამ დღეს ვაკეთებთ ხორბლის ფაფას. ფაფისთვის ხორბლის მარცვალს საფქვავში დავფქვავთ. მერე დავდგამთ მოსახარშად დ
-
გაზაფხულის გიორგობა (გვ.2.)
გიორგობა 1912 წ. ამ გიორგობას ათას ცხრაას თორმეტ წელს 1912 წ. ერთ დღეს მღვდელმა ეკლესიაში შეკრებილ მრევლს უთხრა: გიორგობა დღეს ხალხმა ერთ
-
შობის დღესასწაული სვანეთში-ქრისდეეშ
ქრისტეშობა დღეს გამთენიისას (გათენებამდე) ქალები აცხობენ კვანჭილებს, და ხაჭაპურებს და შეალოცავენ, შესწირავენ ლამარიას, ღვთისმშობელს მამაკაცის სვე–ბედის, გ
-
შუშხვამი-ბედობის დღესასწაული სვანეთში (გვ.2.)
დღეს გობში (ლალშში „სათესურში“) ჩააწყობენ და ამაში აქვთ ასევე წერექვის (თომის) კონა. სამეკვლეოების (ნაჭშხუნვარის) ცხობისას თუკი სახლში იქნება ვ
-
ზომხა-ახალი წლის დღესასწაული სვანეთში (გვ.2)
„ადამიანის მშვიდობა და სიმრავლე, სულდგმულის, საქონლის სიმრავლე: სახარე არის ხარებით სავსე; საძროხე არის ძროხებით სავსე; სათხებო არის თხებით სავს
-
ზომხა-ახალი წლის დღესასწაული სვანეთში (გვ.2.)
უკან ხარს ვინც მისდევს წკეპლით და ძახილით, ვედროთი წყალი მიაქვს ამას. ხარს გაიყვანენ კალოზე, შუა ეზოში, სადაც გასანიავებელია (ლაბაბა), იქ გავ
-
ზუზადი (გვ.2.)
გიმუნდი ჰქვია არყის ხის კარგად დაფოთლილ ტოტს, რომელსაც რგოლის, დისკოს ფორმას აძლევდნენ.
-
ამაღლება (გვ.2.)
ერთ გიმუნდს ეკლესიის მინაშენთან, ლადბაშთან დადებს. ამ დიდ ჯოხს, ჭოკს (ლაყულას) დებენ (ლაბაბაზე) გასანიავებელზე. ბზესა და გასანიავებელს (ლებაბეს) შ
-
ტარიჯმაშის დღესასწაული (გვ.2)
მოცემულია ტარიჭაბუგვის // taritabűgv// tabgom-ის სახელით ცნობილი, აღდგომის შემდეგ პირველ ოთხშაბათს შესასრულებელი წესები.